Powieść historyczna dla dzieci Antosia w bezkresie to pierwsza część (prawdopodobnie) trzytomowej serii autorstwa Marcina Szczygielskiego. Poruszająca, ciekawa, niezapomniana! Strefa Psotnika z dumą objęła tę nowość patronatem medialnym. To obowiązkowa lektura dla czytelników od dziesiątego roku życia… górnej granicy nie ma. Zapewniam, że wciągnie bez reszty również dorosłych  🙂

Antosia w bezkresie została zadedykowana “pamięci tysięcy polskich dzieci deportowanych na rozkaz Stalina do Kazachstanu i na Syberię podczas II wojny światowej”. Opowiada o tamtych właśnie czasach i wydarzeniach. Jest wierna faktom historycznym. Nie bez przyczyny książkę patronatem honorowym objął Związek Sybiraków.

Tytułowa Antosia (ach! jak się cieszę, że TAKA bohaterka nosi to samo imię co moja córka) to dziewięcioletnia Antonina Rossińska. Urodziła się w 1931 roku, mieszka wraz z rodzicami w leśnym majątku na Kresach Wschodnich, na terenie dzisiejszej Ukrainy. Ojciec dziewczynki jest nadleśniczym, matka zajmuje się domem i edukacją córki. Pełne dostatku, spokojne życie przerywa wybuch wojny. Rodzina Antosi dzieli los wielu polskich rodzin mieszkających w tamtym czasie na wschodzie kraju. Ojciec “w pięknym mundurze” wyrusza na front i jego dalsze losy nie są nam znane, a matka wraz z naszą Antosią zostają zesłane w głąb Rosji Sowieckiej. W czasie podróży przypadkowo rozdzielają się. Antosia samodzielnie musi stawić czoła bezlitosnej rzeczywistości. Czytając jesteśmy świadkami przeobrażenia dziewczynki z rozkapryszonej i rozpieszczonej w zaradną, pracowitą i pełną pomysłów młodą buntowniczkę. Okazuje się, że niełatwo ją złamać i sprawić, by się poddała 🙂

Bardzo się cieszę, że Autor wybrał tak nietypowy temat jak na literaturę dziecięcą. To pierwsza taka książka prezentowana u Psotnika. Przeczytajcie koniecznie Antosię w bezkresie i podsuńcie ją znanym Wam młodszym nastolatkom. Powieść, choć dotyka bardzo trudnych tematów,  jest napisana z ogromnym wyczuciem. Lekcja historii zostanie odrobiona 🙂  Wraz z Antosią dowiecie się jak wyglądał moment deportacji, transport ludzi, w jakich warunkach musieli się odnaleźć na miejscu, jak sobie radzili z mrozem, brakiem dostaw żywności czy chorobami. Jak wyglądała szkoła, o co uczniowie mogli się modlić i do kogo… Poznacie też całą galerię postaw ludzkich… każdy w inny sposób zachowuje się w tak ekstremalnych warunkach. Jedni potrafią ofiarować pomoc i serce, inni czyhają na słabszych, by poprawić swoją sytuację. Znajdziecie tu mnóstwo wątków do długich rozmów i dyskusji!

Nie bez przyczyny Autor zdecydował się napisać tę powieść właśnie teraz, gdy za naszą granicą jest wojna i codziennie jesteśmy informowani o kolejnych aktach agresji rosji w stosunku do Ukrainy. Czytając dostrzegamy podobieństwo dzisiejszych wydarzeń do tych sprzed przeszło osiemdziesięciu lat. Jest tak wiele podobieństw! Jak wiemy historia kołem się toczy i warto ją znać, by móc zmieniać jej tor w przyszłości.

W powieści nie zabrakło oczywiście humorystycznych akcentów, tak charakterystycznych dla prozy tego Autora. Kózki Oleńki, która okazała się Oleńkiem czy komicznej postaci świekry nie da się zapomnieć 🙂

Pierwszy tom urywa się w dość dramatyczny sposób. Autor bezlitośnie każe nam cierpieć, oczekując na kolejny tom 🙂 My już nie możemy się doczekać, a Wam bardzo polecamy lekturę tej książki!