Wiersze Jana Brzechwy są znane wszystkim Polakom, na pisanie ich autor poświęcił całe życie, dla nich porzucił zawód adwokata. Jan Brzechwa to niepodważalnie mistrz słowa, a jego bardzo zabawne, inteligentne teksty weszły do kanonu tych obowiązkowych dla dzieci.
“Pchła Szachrajka” to rymowana bajka o perfidnej małej pchle, która złośliwie robi psikusy innym, wykorzystuje ich. Jest tupeciarą nad tupaciary! Zawsze elegancka i elokwentna, zawsze musi grać pierwsze skrzypce, zawsze “jej musi być na wierzchu”. Nie można jej odmówić talentu, inteligencji i sprytu. W bajce od pierwszych scen robi złośliwości innym i z czasem tylko się rozkręca, jej pomysły są coraz bardziej perfidne. Bajka, dzięki dość krótkim rymowanym wersom, jest rytmiczna i utrzymana w tempie, słuchaczowi nie może się nudzić, co chwila obserwuje nowe coraz bardziej wymyślne psoty głównej bohaterki. Oczywiście, jak na dobrą bajkę przystało, opowieść kończy się dobrze – pchła przechodzi przemianę i staje się odpowiedzialną rozsądną pchłą – zakłada rodzinę i obiecuje porzucić pchle brewerie 🙂
Na podstawie klasycznego tekstu powstał spektakl, którego premiera odbyła się 6 grudnia 2013 roku.
To właśnie dziś odbyło się SETNE przedstawienie na najmniejszej w Teatrze Narodowym w Warszawie scenie Studio. Anna Seniuk, już od lat związana z utworem “Pchła Szachrajka”, wyreżyserowała go z rozmachem i wyczuciem, przetłumaczyła język tej bajki na język teatru. To godzina świetnej zabawy dla dzieci i dorosłych. Możemy podziwiać kunszt aktorski całego zespołu, świetnie dopracowaną choreografię i genialne, kolorowe kostiumy. Przedstawienie jest też pełne muzyki, a wśród utworów znajdują się fragmenty “Toski” Giacoma Pucciniego i “Strasznego dworu” Stanisława Moniuszki.
fot. Andrzej Wencel, Archiwum Artystyczne Teatru Narodowego; od lewej Anna Markowicz, Kinga Ilgner, Paweł Paprocki, Kacper Matula, Bartłomiej Bobrowski, Piotr Piksa, Paulina Korthals
Wszystkie elementy przedstawienia przygotowane zostały z ogromną dbałością o szczegóły. Wyjątkową postać wykreowała Ewa Konstancja Bułhak, grająca Pchłę Szachrajkę – wydaje się stworzona do tej roli. Jest po prostu niesamowita, świetnie potrafi wejść w rolę małej złośliwej pchły – elegantki. Jej stroje, ton głosu, miny i gesty są niezapomniane. Na uwagę zasługują oczywiście wszyscy biorący udział aktorzy: słoń na wielkich koturnach i szalikową trąbą, cudne zazdrosne Warszawianki, Panna Kika, Król Bajbaju…. długo by wymieniać 🙂
Scenografia nie jest bardzo rozbudowana: raczej symboliczna, w zupełności wystarczająca, rozbudzająca wyobraźnię widza. Moje dzieciaki najbardziej przeżywały tacę pełną rurek z kremem 🙂 Mnie z kolei najbardziej zachwycił podstawowy rekwizyt użyty w przedstawieniu – biały stolik na kółkach widoczny na fotografii powyżej – dzięki prostym zabiegom był między innymi tronem króla, statkiem pełnym marynarzy czy zatłoczonym wagonem pociągu do Wrocławia.
Młody zespół aktorów wciela się w trakcie w różne role, pomiędzy poszczególnymi scenami znikają by wrócić w zupełnie innym charakterze.
Bardzo podoba mi się również opracowany graficznie przez Jana Bajtlika program, wydany do tego spektaklu. Zawiera cały tekst bajki wraz z zadaniami kreatywnymi związanymi z tekstem, dzieciaki po przedstawieniu mogą w domu rysować, tworzyć swoje interpretacje tekstu. W programie są przedstawione sylwetki (wraz z dużymi fotografiami) Jana Brzechwy oraz wszystkich twórców spektaklu z Anną Seniuk na czele.
Zainteresowanie spektaklem jest ogromne, zakupienie biletów graniczy z cudem 🙂 Bilety można kupić z około sześcio tygodniowym wyprzedzeniem i trzeba trafić akurat na otwarcie sprzedaży na kolejny miesiąc, ale bardzo Was namawiam na podjęcie próby, nie będziecie żałować, dobra zabawa gwarantowana!
Teatr Narodowy w Warszawie, scena Studio
“Pchła Szachrajka”
reżyseria Anna Seniuk
muzyka Maciej Małecki
scenografia Anna Sekuła
choreografia Weronika Pelczyńska
czas trwania 1h 10 minut
cena biletów 30/40 zł
przedstawienie dla dzieci od 4 lat
